De nieuwe tweede kamer

De nieuwe tweede kamer - onderwijs op de agenda, kans of bedreiging?

Met de installatie van de nieuwe tweede kamer en een nieuw te vormen coalitie waar in ieder geval 1 partij (D’66) onderwijs op de agenda heeft staan gloort er bij verschillende bedreigde beroepsgroepen weer hoop op betere tijden, zo ook in het basisonderwijs.

Want laten we wel wezen, de afgelopen jaren heeft de politiek genoeg interventies ingezet die effect hebben gehad op het basisonderwijs. Maar of het nou verbeteringen waren...?

Een paar voorbeelden? Daar komen ze aan:

1) Wet passend onderwijs (medio 2014).

Beoogd doel: de integratie van (zorg) leerlingen uit het SBO en SO binnen het (reguliere) basisonderwijs.

Effect: een toename van zorgleerlingen in het basisonderwijs, zonder een evenredige ondersteuning, facilitering en bekostiging met als gevolg: overbelasting leerkrachten, onveilige situaties en thuiszitters. Tweede effect: een onvoorstelbare toename aan bureaucratie, overlegorganen, adviseurs en bestuurslagen waar, u raadt het al, het grootste budget van passend onderwijs in gaat zitten (ipv de leerlingen).

2) Nieuwe cao (medio 2015)


Beoogd doel: werkdrukvermindering van leerkrachten, inspraak leerkrachten wettelijk verankeren.


Werkelijk doel: De vakbonden tevreden stellen met een drog-cao.

Effect: de werkweek van leerkrachten is teruggebracht van 42,5 naar een 40-urige werkweek maar het takenpakket is hetzelfde gebleven. Om toch het aantal verplichte uren te maken hebben schoolbesturen in den lande of prikklokken ingesteld of leerkrachten laten terugkeren in reguliere vakanties. Bovendien is de aanstellingsfactor voor het berekenen van WTF bijgesteld naar beneden zodat leerkrachten na 2016 een lagere aanstelling en dito salaris ontvangen.


Effect: leerkrachten ervaren nog meer werkdruk, worden gekort in hun vakanties en worden minder betaald.

3) WWZ - wet werk en zekerheid (2016)


Beoogd en werkelijk doel: flexwerkers sneller belonen met vaste aanstellingen met maximaal 3 tijdelijke benoemingen.


Effect: basisscholen kunnen invallers voor ziekte en verlof nog maar 3 keer inzetten. De invallers moeten daarna via een payrollconstructie via een uitzendbureau worden ingehuurd, om te voorkomen dat er onbetaalbare vaste aanstellingen uit rollen, voor hetzelfde werk wat ze voorheen deden. Het bijkomend effect: verdubbeling van de kosten voor vervanging, die 1 op 1 van het budget van de basisschool afgaan.


Verder kan ik nog voorbeelden noemen zoals: excellente scholen, directeurenregister, vernieuwde cito-toets. Daarover meer in een andere blog.

En voor nu? Wat kunnen we verwachten van de nieuwe politieke koers? Ik zou wel een suggestie willen doen. Ik hoop dat...

Er een regeerakkoord gesloten wordt waarbij het onderwijs vergeten wordt.

Er een kabinet gevormd wordt waarbij de minister van OCW, de minister van CW wordt genoemd.

Laat ons, het onderwijs, alsjeblieft met rust. Stop met het veranderen, aanpassen en initiëren van vernieuwingen en verbeteringen. Het resulteert namelijk nooit in het beoogde doel, maar werkt bureaucratie in de hand en vermindert autonomie en daarmee slagkracht, eigenaarschap en innovatiekracht van de school(besturen).

Stop met de loze beloften over kleinere klassen. Iedereen kan een berekening maken zodat er in Nederland gemiddeld 23 leerlingen in een groep zitten. Hoe dat kan? (leg ik uit in een andere blog). Bij voorbaat is dit D’66-stokpaardje al een loos argument en een loze belofte. Stop met het aanbieden van eindeloze subsidiepotjes voor innovatie, muziekonderwijs, wetenschap en techniek etc. Geef het onderwijs gewoon voldoende budgettering om deze initiatieven regulier mogelijk te maken in plaats van een kansberekening erop los te laten.

Het is tijd voor een nieuwe lente in het onderwijs. Geef het werkveld een aantal jaren de tijd om te helen van de genoemde, catastrofale veranderingen van de afgelopen jaren. (door Sander Dekker c.s. briljant Sander; nog even het leerkrachtenregister door de kamers geduwd afgelopen maand, nog meer bureaucratisch getreiter erbij!). Door de beschreven staat van het onderwijs, de achtergebleven salariëring en het ontbreken van een perspectief van verbetering loopt het tekort aan onderwijskrachten de komende jaren op tot misschien wel een getal van 5 cijfers.

Is er misschien iemand die Alexander Pechtold kent en hem dit kan laten lezen? Wellicht kan hij zijn blik eens verruimen door zich vanuit het werkveld te laten voorlichten om zijn slogan ‘voor goed onderwijs’ concreet uit te gaan werken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Passend Onderwijs - goed bedoeld - maar helaas...

Verbreden en verbinden in plaats van verengen; het concept ateliers als beleving in het onderwijs